Կարոտ... Միակ զգացմունքը, որն անխուսափելի է...

Լռությունը ձեր պատկերացրածը չի հավատացեք...

Մենք միշտ ինչ-որ բան ուզում ենք, բայց երբեք չենք տալիս այն, ինչ որ պետք է մեկ ուրիշին, իսկ քեզ բնավ անհրաժեշտ չէ...
Մենք միշտ միշտ միշտ ուզում ենք...

մի բողոքեք ուղակի չտեսած մարդիկ իրենց տեսած չեն կարող պահել

չկա~~ չկա~~ չ`կա տենց ճիշտ...ես պարտություններ չ`եմ սիրում .... պարտությունները իմ նմանների համար չեն

Կան րոպեներ,որ ժամեր ու օրեր արժեն^^

մենք կործանվում ենք,մենք խորտակվում ենք արդյունքում մենք մեզանից մեր սկզբունքից,մենք մեր սրտից հեռանում ենք:

Մարդկանց ուժեղ են դարձնում մարդիկ...

Մենք էլ չկանք: Մնաց այն` ինչ մնաց.... իսկ մենք կորցրինք իրար... մեզնից ոչինչ չմնաց...

հենց չգիտես ինչ ածական դնես սեր բառից առաջ…ակամա տպում ես հավերժ բառը. .հավերժական սեր կա . .ուղղակի ետ սերը պահողներն են վերացել...
-Ինչ երաժշտություն է հիմա ականջումդ?
-Չգիտեմ մեկը նուրբ մրմնջում է:
-Դու հիշում ես այն հանդիպումը
-Չավարտված գարնանը,չսկսված ամռանը?
-Այո,այո սիրահարների այգու այն նստարանը
-Երկու կաթիլ արցունքն ու քո գիրկը`իմ ապաստանը?
-Այո սիրելիս հիշում ես այդքանը?
-Հիշում եմ իմ սեր,հիշում եմ ամենը`
Չսկսված սերը,չավարտված ցավը ու ընդամենը,,,
Ու ընդամենը մի պահի հուշը,միայն այդքանը:
Մեկ էլ հիշում եմ,որ արդեն ուշ էր լացկան աշնանը:
-Դու կարոտում ես ասված խոսքերը,խոստացված սերը
-Ես կարոտում եմ «իմ»-ի ու «քո»-ի միասնությունը`«ՄԵՐ»-ը:
-Իսկ սերը?Սերը?Չես կարոտում սերը?
-Միայն եթե եղել է,,,Իսկ եղել է սեր?
Առանց խոսքերի,անբացատրագիր,առանց տողերի ու անվերնագիր
Ասացիր .«Պետք է բաժանվել իմ սեր»
Չնայած չէ,«իմ սեր» չես ասել
Պետք է բաժանվել?Ու սեր չի եղ ... Կարդալ շարունակությունը »

Երբեք ետ մի նայեք ... այնտեղ ոչինչ չի փոխվել, ամեն ինչ նույնն է:

Ինչ կարիք կա վերադառնալ Անցյալին, եթե Ներկադ այդքան հստակ է, և Ապագադ` այդքան լուսավոր:

Գնացիր… մտածելով, որ ինձանից լավին ես գտնելու, ես ուրախ
եմ քո համար , ուզում եմ գտնես լավին, քո <<լավին> : Մտածում էի ամեն ինչում
ես եմ մեղավոր , գիտ՞ես ես սխալվում էի , միակ ու գլխավոր մեղավորը դու՛ էիր : Դու՛
գնացիր , դու՛ հեռացար, դու՛ մոռացար , Դու՛ ուրացար : Փչացրեցիր են ինչը ինչը իմ համար կոչվումա երջանկություն: Չէ՜՜ ես դժբախտ չե՛մ , քո նմանին կորցնելով չեն
դժբախտանում , ուղակի ցավացրել ես, ցավում է , ու ես ցավում եմ : Ցավում եմ իմ ցնորքների
, սպասելիքների, քո հետ ապրած պահերի ու կոտրված երազանքների համար: Երազանքներս կիսատ
մնացին , իսկ ինձ ճանաչող մարդիկ շա՜՜տ լավ գիտեն, որ կյանքում ամենից շատ ատում եմ,
շուրաքանչյուր կիսատ մնացած , ես ատում եմ կիսատ մնացածը դրանք բանի պետք չեն , եթե
պահը տրված է ապրելու համար, իսկ երազանքը կատարվելու ու երազելու , ուրեմն պետք է
ամբողջական լինի :
Ես գիտեմ , որ հիմա կարդում ես գրածս , ու ուզում եմ ասել
, որ մի օր քեզ կասեմ այն ինչը չեմ ուզել , չեմ կարողացել, կամ չեմ ... Կարդալ շարունակությունը »

Իսկ ես մի գիրք կգրեմ...
Հիշու՞մ ես, դա իմ երազանքն էր...
Գրքում կպատմեմ քո մասին, քո սիրուն աչքերի մասին... Քո ժպիտի ու հայացքի մասին...
Բայց այնտեղ դու ինձ կգնահատես...
Բայց գրքի մեջ դու դեռ իմը կլինես..

Եթե ես չեմ խնդրում քեզ մնալ,դա դեռ չի նշանակում, որ քո կարոտից չեմ մեռնելու...

Ու երբ հետադարձ մի հայացք գցես հետքերիդ
անցած, ու երբ որոշես, թե ու՞մ մատներն են քո
կյանքը թերթել, երբ փորձես հասկանալ, թե ու՞մ
ծախված սրտի մեջ մոխրացավ ապրածդ, բայց ողջ
մնացիր, երբ երբեմնի սրտիդ ծուռ հայելիներում
կտեսնես հանկարծ քո դեմքը շիկնած ու զույգ
ափերով զգույշ կշոշափես այտիդ հասցված
ապտակը կյանքի՝ էլ չմոռանաս, որ ինձ պարտք ես
դեռ մոտավորապես 17 գրամ հավատ,
մոտավորապես չապրած փետրվար …

Ու մի օր բոլորս էլ կհասնենք մեր երազներին ^^

Ու եթե սերդ չես կարողանում արտահայտես ուղակի ձեռքդ դիր սրտիդ ^^

Ու մի մեծ ցավա էն, որ ով ասում է.
-Պտի կյանքը ճիշտ ախրես,- կյանքում ոչ մի ճիշտ բան արած չունի...
Հնարավոր է ես փոստից հետո 3400+ լայքերս կորչեն, բայց սա ԻՄ ՍԵՓԱԿԱՆ ԿԱՐԾԻՆ Է...

Շատ ժամանակ մարդուն ընդունում ես քեզ շատ մոտ....իսկ հետո հասկանում ես,որ են մարդը չէր ում պետք էր վստահել....մարդու արժեքը ավելի բարձր ես գնահատում ...հետո հասկանում ես,որ ուղղակի չափից շատ ԷԺԱՆ էր...
Շատ վիավորական ա հավատալ մարդուն, կիսվել ու վերջում հասկանալ,որ բոլորից տարբերվում ա մենակ շորերով,արտաքինով,իսկ բնավորությունը բոլորի պես ա...
Միշտ էլ փաթեթավորումը սիրուն ա,,,տարբերվող....ու սպասում ես,որ ներսն էլ արտաքինի պես գեղեցիկ կլինի...
Բացելով տուփը դեմքիդ միմիկաները փոխվում ա ,տեսնելով արտաքինին ոչ համապատասխան ներքինը...
Այ դրանից էլ շատ հաճախ ՀԻԱՍԹԱՓՎՈՒՄ ես մարդկանցից...)
Ինչ ներքին ունես դրա համապատասխան պետք ա լինի արտաքինը,,,որ հետո դիմացինդ չհիասթափվի քեզնից....

Լավից լավ կա որ ուղակի անթերիյա ~~

Սպասումը կարող է սպանել ցանկացած մեկին...բայց եթե գիտես, որ այդ սպասման արդյունքը ավելի մեծ է լինելու, քան քո տանջանքն էր,ուրեմն սպասի'ր ինչքան որ պետք է...

Ստից շնչահեղձ այս աշխարհի մեջ
Արի գոնե մենք չխաբենք իրար

ա՛ մենք ընտանիք էինք ու ոչ բոլորն էին կարող միասին չապրելով,շաբաթներով միմյանց չհանդիպելով ընտանիք լինել,բայց մենք ընտանիք էինք ,որովհետև ես էի քեզ այդպես ընդունում,որովհետև քեզանից թանկ ոչինչ չունեի ,բայց հիմա ուղղակի անհրաժեշտ է լինել հեռու,որովհետև այդ ընտանիքը իմ հերթական երազանքներից էր,որը դու քանդեցիր մի վայրկյանում...արի հիմա գնահատի ինձ,երբ հեռու եմ ու երբ չեմ խոսում քեզ հետ,երբ ձևացնում եմ,թե երբեք էլ չեմ ճանաչել մի մարդու, ում իմ ընտանիքն էի համարում...հեշտ չի ինձ համար,բայց ես դժվարության կողքին եմ ապրում,առանց քեզ հեշտ չի,բայց քո կողքին ավելի դժվար էր ու ես երբեք չեմ բողոքել,որ մենք դժվարությամբ էինք ամեն ինչ անում,դա այն հաճելի դժվարություններից էր,որի համար արժե պայքարել ...ես պայքարում էի,բայց դու բաց թողեցիր ձեռքս ու չարաշահեցիր բարությունս....կներես,որ երբևէ հիմար աղջկա նման մտածել եմ,որ դու էլ ես ինձ նման սիրում,որ դու էլ կարող ես ներել ...չէ՛դու միայն ներում էիր պահանջում այն ամենի համար,ինչը երբեք չէիր փորձի ինքդ ներել....կներես,բայց սերը հեռավորությունից ավելի է ո ... Կարդալ շարունակությունը »

Էն ինչին մենք էինք հասել դա միայն իմ համբերատարության ու զիջող բնավորության շնորհվ է ու հենց էդ բնավորություննա մեղավոր ,որ քո նմանի պատճառով միայնակ եմ հիմա ես...ու էդ իմ մեղքովա ,քեզ չեմ մեղադրում ես ...հենց սկզբում պիտի գնահատեի քեզ էնքան ինչքանի իրականում արժանի էիր ,որ հիմա կորցնելիս չմտածեի թե թանկ բանա կորցրածսս...‪

Իսկ մահը կարող ես անվերջ սգալ՜՜՜ ((դա էլ մի ուրիշ ցավ է ու միշտ կա ցավ ինչ էլ լինի չես խաբի ինքդ քեզ ու չես ժխտի,որ միշտ էլ ցավումա ողջ էությունդ...

Երբ տղան իր դիրքով և բնությամբ թագավոր է,նրա կողքին ցանկացած աղջիկ թագուհի կզգա ...

Արհամարված եմ՞ հա՛ ճիշտա արհամարում է ինքը էն մարդուն,ով իրա տխրություննա կիսում.
-սիրում եմ քեզ
-)))
-պետք չէ ինձ հետ այսքան կոպիտ լինել ժպտա արևս
-տրամադրություն չունեմ
-չէ ունես
ես քեզ ցույց չէի տալիս ,որ ես գոռում էի,լացում էի իմ ժպիտներ քո մեջ ,դու պետքա հանուն ինձ ժպտաիր ,դու պետքա ինձ ջերմություն տաիր ,որ ես այսքան չնեղանայ իմ կյանքից,որ այսքան անպետք չզգաի ինձ գիտակցելով,որ արդեն չեմ կարող քո ժպիտի պատճառը դառնալ,որ արդեն մեզ չի օգնում գրկախառնությունը ,սառներ շուրջս ,սառն էիր դու ...Իմ ողջ ջերմությունն էի ես քեզ նվիրել ու անչափ՜ մրսել, դու տարար այն ՝դողում եմ հիմա....
Ուր ՞ ես դու հիմա , ժպտա խնդրում եմ ,ես կտխրեմ՝ քո փոխարեն կտխրեմ...
Զայրացիր ՛ դե գոռա ,իմ ներկայությամբ, միայն մի գնա ...ասա այն ինչ ուզում ես,ասա ,որ արաջվա պես իմ սերը հարկավոր չէ քեզ.. դե գոռա ասա ,որ հոգնել ես ..ես կլսեմ ,հավատա չեմ նեղանա,հավատա՛ միայն թող կողքիդ լինեմ ,նույնիսկ այս պահին քեզ մենակ չթողնեմ ...
Իմ սերը կբավականացնի ինձ ու քեզ , ... Կարդալ շարունակությունը »

Դու պարզապես կատակել էիր,իսկ ես արդեն հասցրել էի տարվել քեզնով...
Դու պարզապես կատակել էիր,իսկ ես արդեն հացրել էի ապրել քեզնով,շնչել քեզնով....
Դու պարզապես խաղացել էիր,ախ՜ թանկացել իմ աչքերում...
Ես պարզապես հավատացել,սիրել,պաշտել և կուրացել,խելագարվել,լացել,տանջվել,քեզ կատարյալ պատկերացրել...
Իսկ դու ախ՜ դու ինչ՞ ես արել լոկ կատակել ու խաղացել...

Ամեն ինչ լավ է ինձ հետ, ես գիշերները չեմ քնում,ես փախչում եմ մարդկանց հետ շփումից,ես չեմ ուզում որևէ մեկին տեսնել կամ լսել...այն աղջիկը ,որ միշտ ընկերներով շրջապատված է եղել ,այսօր մեկուսացած է սիրում ապրել....* * *
Մի ՛ասեք, մի՛ խղճացեք,ձեր այդ սրտացավ բառերից, դուրս գալ անգամ չեմ ուզում,մի՛ պատմեք, թե ինչ էր անում,ում հետ էր, մի՛ պատմեք... ինձ վրա ազդում են բոլոր ձայները ,խղճահարությամբ ինձ նայող հայացքները ...ինքը գնաց հա՛ իսկ ես հետ չեմ կանչելու ,դժբախտ ենք հա՛ որովհետև սեր կա իսկ միասին լինելու հնարավորությունը չկա՜,զրոյա...

Երբեմն սկսում ենք մտածել ,որ արդեն իմաստ չունի ապրել,որ պայքարելու ուժ չկա,կամ չենք հասկանում ինչի համար պայքարել...Այդ մտքերը անվերջ պտտվում էին գլխումս ու չէին հեռանում մինչև այն պահը,երբ փողոցում քայլելիս նկատեցի, երիտասարդ ընտանիք,մայրիկ՝իր փոքրիկին գրկած,,,այդ երջանկությունը մի պահ փոխանցվեց ինձ և մարմնովս դող անցավ և առաջին միտքը ,որ ծագեց գլխումս սա էր <<իսկ,ով է ասել,որ իմաստ չկա ապրելու,բա այս գեղեցիկ փոքրիկ հրաշքը,ով իր գոյությամբ միայն երջանիկ է դարձնում շատ զույգերի և հանուն նրա պայքարելու ցանկություն է առաջանում>>,,,,այդ պահից մինչ այսօր ես երազում ~եմ...Լինել օրինակելի ու լավ մայր,հասկացող ,զիջող և գնահատող կին ...

Ամեն ինչ լավ կլինի մնում է փախչել այստեղից,ուր ամեն ինչ քեզ է հիշեցնում ու փողոցները անգամ,որտեղ միասին էինք քայլում, սկսել են ցավեցնել ու ես այլևս չեմ կարող ,ձևացնել թե մոռացել եմ,որ երազանքները ,որ երջանկությունը մի հարվածով փոշիացավ...դու գիտես չեմ մոռանում,չեմ մոռանում ոչ մի վարկյան ,մեր հուշերը թողած այս քաղաքում դեռ երկար չեն մոռացվելու...հեռանում եմ և կարևոր չէ ,որ ցավում է ,որ քեզ տեսնելու ցանկությունը սպանում է ,բայց նաև անկարելի է,քեզ տեսնել ու հեռանալ ես չեմ կարողանա,գնում եմ առանց որևէ բան ասելու,լռում եմ կրկին,այս անգամ արդեն միայնակ եմ լռում..և չունի այն նույն գեղեցկությունը ,երբ միասին էինք դա անում,երբ միասին էինք լռում ու այնքան լավ հասկանում միամյանց լռության ձայնով....գնում եմ ,հասկանում ես ինչու են այսքան անզուսպ գլորվում արցունքներս ,հասկանում ես ինչքան թանկարժեք բան եմ թողնում այստեղ ՝իմ սիրո քաղաքում,իմ թանկ հիշողությունները և քեզ եմ թողնում ու դատարկությունը իմ ներսում հեռանում....բայց միևնույնն է ուզում եմ հիշես ,որ սիրել եմ անկեղծ ու երևի էլ երբեք էլ չմոռանամ. ... Կարդալ շարունակությունը »

Երբ մեկի բացակայությունը խոր դատարկություն է թողնում ներսումդ ու դու սկսում ես այդ ամենի հետ համակերպվել, ինքդ քո առաջ մի շարք "չի կարելիներով" արգելքներ դնել `չի կարելի սիրել, չի կարելի կարոտել, չի կարելի լացել արժանի չէ, չի կարելի ցույց տալ տխրությունը••• չի կարելի,բայց ես ցականում եմ ապակու նման ընկնել ու ջարդվել, փշուր-փշուր լինել,քանի որ հոգնել եմ դատարկվելուց ,հոգնել եմ այսքան իմ մեջ քեզ ունենալուց,բայց հեռու լինելուց,,, ուզում եմ մի պահ սիրտս մարմնիցս անջատել ,որովհետեվ այդ սրտի մեջ դու ես ու ցավում է սրտիս հետ ողջ մարմինս։Դատարկ եմ,դատարկվել եմ ,դատարկել ես ողջ էությունս,չի լրացվում ոչնչով ,խոր դատարկությունս

Արգելել ես ինձ քեզ մոտ լինել ու այդ պահից ավելի եմ ձգտել քեզ մոտ գտնվել,ավելի ես քաղցրացել իմ սեր (((((((((((ախ՜՜ ինչու եմ ես քեզ ցանկանում ներել,երբ դու անգամ ներում չես խնդրել

- Ինչու՞ ես դու միայնակ
-Որովհետև շատ էի սիրում
- Բայց ինչպե՞ս կարող ես սիրել ու նրա կողքին չլինել
- Դուք չհասկացաք ինձ շատ էի սիրում՝միայն ես ...

Իսկ գիտե՞ս ինչու էի քեզնով այդքան տարված,ինչու՞ էի քեզ այդքան սիրում,որովհետև դու ինձ ուշադրություն չէիր դարձնում,որովհետև դու ինձ չէիր սիրում

Երբ կհոգնես կեղծավոր մարդկանցից ու կհասկնաս իսկապես քո լավն ու վատը...երբ կլքի այն մեկը ,ով խոստանում էր հավերժ քեզ հետ լինել,երբ կդավաճանի ամենահավատարիմը ու չես ցանկանա ոչ ոքին լսել զանգիր՛ ինձ ու կլռենք միասին,հետ արի ու կլացենք միասին,կտառապենք միասին ,կկիսեմ արցունքի ամեն կաթիլը,կգրկեմ ամուր ու մենակ չեմ թողնի :Չէ՞որ ես տարբերվում էի մյուսներից,չէ՞ որ ինձ ամենքից առանձնացնում էիր,չէ՞ որ քեզ համար ես սուրբ էի,հավատա՛ ես չեմ փոխվել ու չեմ փոխվի...

Քեզ գտա ,փոխարենը կորցնրեցի ինձ...քեզ ունենալու համար բոլորին թողեցի...իսկ դու հանուն բոլորի թողեցիր ինձ ՝հիմար, գոռացի քո հետևից..բայց միթե՞ նա հիմար է,չէ որ նա ամեն ինչ ունի

ախ՜՜ դուք հիմարներ,միթե՞ կարծում եք ուրիշի երջանկությունը խլելով ,պետք է ձերը կառուցեք...միթե՞ կարծում եք նրան ինձանից տանելով ձեր կողքին կպահեք...մի գեղեցիկ օր,կհայտնվի մեկ ուրիշը ու նա կգնա նրա հետ ու գիտեք ինչու՞,որովհետև նա ընդունակ է հեշտությամբ թողնելու,խաբելու ու խաբվելու,,,միթե՞ մտածում եք, եթե նա լավը լիներ դուք կկարողանաիք նրան խլել ինձանից,կամ ես նրան կնվիրեի ձեզ...ոչ ես ևս մեկ անգամ ապացուցեցի ,որ ես իրավացի եմ՝ դուք հիմարներ եք...

..Սպասում եմ ՜՜....Անդադար սպասում,բայց ում՞ կամ ինչին՞...լավ վերաբերմունքի՞, մի ողորմելի բարևի՞,մի աննշան ուշադրության,որից գուցե աշխարհով մեկ կլինեմ թե՞ չարածս սխալների համար ներման...
Մի՞թե կարծում ես դու ես ներելու ինձ,դու ես որոշելու լինենք միասին ,թե՞ ոչ....Սխալվեցիր՛ եթե անգամ մի պահ մտածել ես թե երբ ցանկանաս գալու ես հետ...ոչ՛ ես քեզ չեմ կանչել ու չեմ պատրաստվում,քանի որ դու գնացիր՛,դու որոշեցիր գնալ...դու պարտավոր էիր մնալ իմ կողքին ,եթե անգամ ես էի քեզ խնդրել հեռանալ...
Երբ արցունքով լցվի ներսդ ու քայլերդ կրկին ինձ մոտ բերեն մտքումդ կրկնիր ,որ ես երջանիկ եմ ու ինքդ քեզ ստիպիր չգալ...երբ լքեն բոլորը,երբ կորցնես այն ամենը ինչը ստիպեց քեզ ինձ հետ չմնալ ու մի կողմ դրած տղամարդկային ուժը քո, մանկան նման տենչաս գլուխդ ուսիս դրած լաց լինել ու ներում խնդրել, մտքումդ կրկնիր,որ ես երջանիկ եմ ու արցունքներդ պահիր ժպիտիդ տակ,որ ոչ ոք չնկատի ու ներսից խեղդվիր,որովհետև ես էլ էի ներսումս պահում ունեցածս անսանձ անկարողությունը ու տենչանքը քո հանդեպ ,երբ դու իմ տված ջերմությունը ... Կարդալ շարունակությունը »

-Կկարոտեմ քեզ շատ....սիրում եմ քեզ...ես գնում եմ
-Ես էլ քեզ ,բայց ուր՞ ես գնում
-Կարևոր չէ,կարևորը հեռու բոլորից,այստեղից
-Չէ՜ ինչ ես խոսում,դու ոչ մի տեղ չես գնում
-Լավ մնա՜՜՜
Հոկտեմբերի 17-ն էր: Երևի ինչ որ բան զգում էի ,երևի ներքին ձայնս ինձ հուշում էր ..քայլերս տարել էին ինձ մեր սիրած վայրերը,ամբողջ օրը շրջեցի, նույնիսկ նկարվեցի,որպեսզի քեզ ուղարկեմ ,որ տեսնես,որ ասեի՝հիշում ես՜՜....նստեցի այնտեղ, ուր մենք էինք նստում ,հիշեցի մեր գրկախառնությունը, նաև եղել եմ այն եկեղեցում,ուր միասին երդվեցինք չկորցնել իրար ,ուր միասին մոմ վառեցինք...և անկախ ինձանից եկեղեցում արտասվեցի,երբ հիշեցի ինչպես էիր գրկել ինձ ու բարձրաձայն աղոթում Աստծուն,որ ես միշտ լինեմ կողքիդ...
Լավ մնամ՞..երևի ինքդ էլ չգիտակցեցիր ,որ խոսքերդ անիմաստ էին...դե ՛ սովորեցրու ինձ լավ լինել,երբ դու կողքիս չես,երբ քեզ չունենալով ասես այս մեծ աշխարհում միայնակ լինեմ..ամեն օր քայլում եմ դրսում ու տեսնում եմ ինձ չհասկացող հայացքներ,ինձ խղճացող մարդկանց ու ավելի է մեծանում ցանկությունը մեկ ... Կարդալ շարունակությունը »

Շնորհակալ եմ Տեր,որ այն փորձությունները, այն լացերը,այն տառապանքները,որ տրված էին ինձ ես հաջողությամբ հաղթահարեցի ...քո շնորհիվ միայն այդ ամենը չստիպես սրտիս սառել,Շնորհակալ եմ Տեր,որ իմ սիրտը չի քարացել,որ ես գիտեմ սիրել,ներել,սպասել ու զիջել, շնորահակ եմ Տեր ,որ ես չեմ չարացել: Շնորհակալ եմ Տեր ես ունեմ Ծնողներ,ես ունեմ երջանիկ ընտանիք,հավատարիմ ու վստահելի ընկերներ,ունեմ սեր և գիտեմ սիրել,ունեմ ուժ պայքարելու և այս ամենը բավական է ,որ ես ինձ համարեմ հարուստ...Ամեն

Ես քեզ սովորեցրեցի սիրել, հիմա հերթը քոնն է՝ սովորեցրու ինձ հեշտությամբ բաց թողնել...

Ու հանգիստ եմ ուզում,կատարյալ հանգիստ՝լռություն ու ամենակարևորը քո լռությունն եմ ուզում, լռիր՛ ընդմիշտ,փակիր այդ բերանդ,մի ասա բառեր, չեմ ուզում լսել ձայնդ...հա՛ պարտվեցի կրկին պարտվեցի անարժան,՜ իսկ ինչ՞ անվանեմ պարտությունս``` <<ՍԵՐ>>

Ու երբ մի օր ինձ համար էլ երջանկությունը բացի իր դուռը ,ու իմ կյանքում էլ տխուր օրեր չլինեն,ու երբ սկսեմ քնել գիշերները,իսկ արթնանալիս քո անունը չգա մտքումս...ես կփակեմ այն բոլոր դռները,որոնք քեզ կթողնեն ինձ մոտ,կայրեմ բոլոր կամուրջները,որ դու այլևս չմտածես վերադարձի ճանապարհ փնտրելու մասին,որովհետև դու ինձ լքեցիր,որովհետև դու ստեցիր,դու իմ կյանքը փչացրեցիր ու ծիծաղեցիր իմ և իմ սիրո վրա....

Ու միմյանց սիրելու համար մենք թանկ վճարեցինք,մենք աղքատացանք կորցնելով իրար..

Ես ու դու :Տարօրինակ էր ինչպես՞ կարողացանք թքած ունենալ չէ՛, չէ՛ավելի ճիշտ ձևացնել, թե թքած ունենք մեր զգացմունքների վրա և ամենակարևորը տարօրինակ է,երբ աչքերիս փայլը դեռ քեզ է փնտրում՝քեզ,որ մարել ես աչքերիս փայլը:

Ես գնում եմ տանելով ինձ հետ ինձ միակ ամենաանրաժեշտը ՝քեզ ,դու միշտ այստեղ ես,ինձ հետ,իմ ներսում:ինչ էլ պատահի կաս ու կլինես

Իմ մեջ ոչինչ չի փոխվել ու քեզ ունենալ ես չեմ դադարել,դու իմն ես եղել ,իմը կլինես, քանի դեռ իմ երազանքները կշարունակեն քեզանից կախված լինել,քանի դեռ էդ երազնքներից մեկն էլ դու ես...

Միայն քեզ չունենալու համար ես չէի քնում գիշերները,միայն քեզ կորցնելու վախից ես հիվանդագին խանդով լցված պատրաստ էի վնասել ու ամբողջ հոգով ատել քեզ աննշան մոտ կանգնած յուրաքանչյուրին,քեզանից հեռու ապրելու տագնապից, խելագարվելու աստիճան հեռացել էի իմ հոգեկան աշխարհից...Քեզ երկար եմ ես փնտրել,ինձ կորցնելու հաշվին՜իմ ՍԵՐ heart emoticon

Дождь похож на меня Он такой же холодный… Одинокий романтик, Непокорный, свободный. Откровений поток, Паутина секретов… А душа на замок… Счастье ищет по свету. Дождь - он тоже ничей. И чуть-чуть сумасшедший....[size=15]

Es gitem, erjankutyun@ mi angam e aycelum, isk heto, erb heranum e, aycetomsn e ir toxnum. U heto, amboxj kyanqum mer, menq nran enq voronum, bayc ayn hascen, vor na toxnum e, erbeq voch voq chi gtnum...[size=15]

Սիրո գավաթից ես դեռ չեմ արբել, բայց գիտեմ արբել սիրո խոսքերից: Սիրո վարդերից երբեք չեմ քաղել, բայց ցավացել եմ նրա փշերից: Սիրո մեծ ծովում ես չեմ լողացել, անգամ չեմ փորձել դիպչել ջրերին, բայց զգացել եմ այն մեծ վտանգը, որ կարող է տալ սիրո մեծ ծովը[size=15]

У меня есть кофе, который я теперь не пью,номера, на которые я уже не звоню, и люди,которых я уже не люблю.||
Я буду умничкой... Я буду паинькой.. Лучистым солнышком.. Пушистой заинькой... Но только тронь!!!! Мою систему нервную... Я стану гадиной... Я стану ведьмою...|||
Я знаю идеального парня. Я знаю его номер.Я знаю, где он живет и в любое время могу ему позвонить и он ответит: "да, сестренка".|
▲Я научилась быть такой же, как парни. Сказать, что позвоню и не звонить. Исчезнуть просто так и без причины|
Пришел? А я тебя ждала? А где ты был, когда звала? А с кем ты, был когда любила? Теперь ты вспомнил, я забыла!
Она меня всегда поддержит. Всегда поругает тех, кто меня обижает. Всегда ее бесят те, кого ненавижу я. Она - мое отражение в зеркале. Она - моя подруга

Միայն այն ժամանակ, երբ վերջնականապես բաժանվում ես մարդուց, սկսում ես հետաքրքրվել այն ամենով, ինչ նրան է վերաբերվում: Դա սիրո պարադոքսներից մեկն է:

Մեջքիս եղբայրներս են, աջ կողմս` քույրերս, ձախ կողմս` ընկերներս, դիմացս` ծնողներս, վերևում` Աստված. ներքում` հայրենի հողը... Ու ինձ համար մի տեսակ մեկ է, թե ովքեր ինձ հետ չեն: Ես մենակ չեմ~

Ես Ռազմիկն եմ....... Արդեն 22 տարեկան: 20 տարեկան էի, երբ իմ կյանքում տեղի ունեցավ մեծ շատ մեծ փոփոխություն;2012թ.Օգօստոսի 19 էր, երբ բարեկամներով և հարազատ մարդկանցով հավաքվեցինք ու ճանապարհ ընկանք դեպի Սևանա լիճ:Որոշել էինք կիրակի օրվա հանգիստը անցկացնել Սևանում:Հասնելով տեղ տեղաորվեցինք և ժամը 1-ի կողմերն էր երբ,որոշեցինք եղբորս (քեռուս տղայի) հետ հեծանիվանավակներից վերցնել և գնալ լճի խորքերը:Քանի որ ափից շատ էինք հեռացել դեպի խորքերը` փրկարարների անհանգստության պաճառը դարցանք և նրանք մոտենալով մեզ, հետ վերադարձրեցին դեպի ափ:Ափից մոտ 7 մետր հեռաորության վրա կանգնած էինք նավակի վրա ու ես որոշեցի,որ սովորական իջնելու փոխարեն գլխի վրա ցատկել ջուրը ու ցատկեցի:Քանի,որ ես բարձրահասակ եմ ու ունեմ 192-սմ. հասակ ցատկելս անհաջող ստացվեց:Ես չէի նկատել,որ տարացքը խորը չէր ու անհաջող ցատկի հետևանքով կոտրեցի պարանոցս:Հարվածը շատ ուժեղ էր,որովհետև ջրի խորությորուն ընդամենը 50-ից 60սմ. էր: Կոտրված պարանոցս վնասել էր ողնուղեղս, որի պատճառով ամբողջ մարմինս անշարժացել ու անզգայացել էր:Ես անշարժ պարկած ... Կարդալ շարունակությունը »

-Նա իր ողջ կյանքի ընթացքում նույնիսկ ճանճին չի վնասել: 
-Իսկ մարդկա՞նց: 
-Մարդկանց նա սպանում էր, չէ որ նրանք ճանճեր չեն:

Տղաներին դուր է գալիս գեղեցկությունը, սակայն նրանք սիրահարվում են բարությանն ու մաքրությանը:

-Պա՛պ,թող փղիկները էլի վազեն: 
-Բալես ախր փղիկները հոգնել են: 
-Պաաաապ վերջին անգամ: 
-Լավ ամենավերջին անգա ... Կարդալ շարունակությունը »