Երբեմն սկսում ենք մտածել ,որ արդեն իմաստ չունի ապրել,որ պայքարելու ուժ չկա,կամ չենք հասկանում ինչի համար պայքարել...Այդ մտքերը անվերջ պտտվում էին գլխումս ու չէին հեռանում մինչև այն պահը,երբ փողոցում քայլելիս նկատեցի, երիտասարդ ընտանիք,մայրիկ՝իր փոքրիկին գրկած,,,այդ երջանկությունը մի պահ փոխանցվեց ինձ և մարմնովս դող անցավ և առաջին միտքը ,որ ծագեց գլխումս սա էր <<իսկ,ով է ասել,որ իմաստ չկա ապրելու,բա այս գեղեցիկ փոքրիկ հրաշքը,ով իր գոյությամբ միայն երջանիկ է դարձնում շատ զույգերի և հանուն նրա պայքարելու ցանկություն է առաջանում>>,,,,այդ պահից մինչ այսօր ես երազում ~եմ...Լինել օրինակելի ու լավ մայր,հասկացող ,զիջող և գնահատող կին ...
|