Երբ մեկի բացակայությունը խոր դատարկություն է թողնում ներսումդ ու դու սկսում ես այդ ամենի հետ համակերպվել, ինքդ քո առաջ մի շարք "չի կարելիներով" արգելքներ դնել `չի կարելի սիրել, չի կարելի կարոտել, չի կարելի լացել արժանի չէ, չի կարելի ցույց տալ տխրությունը••• չի կարելի,բայց ես ցականում եմ ապակու նման ընկնել ու ջարդվել, փշուր-փշուր լինել,քանի որ հոգնել եմ դատարկվելուց ,հոգնել եմ այսքան իմ մեջ քեզ ունենալուց,բայց հեռու լինելուց,,, ուզում եմ մի պահ սիրտս մարմնիցս անջատել ,որովհետեվ այդ սրտի մեջ դու ես ու ցավում է սրտիս հետ ողջ մարմինս։Դատարկ եմ,դատարկվել եմ ,դատարկել ես ողջ էությունս,չի լրացվում ոչնչով ,խոր դատարկությունս
|