19:59 |
| հենց չգիտես ինչ ածական դնես սեր բառից առաջ…ակամա տպում ես հավերժ բառը. .հավերժական սեր կա . .ուղղակի ետ սերը պահողներն են վերացել... -Ինչ երաժշտություն է հիմա ականջումդ? -Չգիտեմ մեկը նուրբ մրմնջում է: -Դու հիշում ես այն հանդիպումը -Չավարտված գարնանը,չսկսված ամռանը? -Այո,այո սիրահարների այգու այն նստարանը -Երկու կաթիլ արցունքն ու քո գիրկը`իմ ապաստանը? -Այո սիրելիս հիշում ես այդքանը? -Հիշում եմ իմ սեր,հիշում եմ ամենը` Չսկսված սերը,չավարտված ցավը ու ընդամենը,,, Ու ընդամենը մի պահի հուշը,միայն այդքանը: Մեկ էլ հիշում եմ,որ արդեն ուշ էր լացկան աշնանը: -Դու կարոտում ես ասված խոսքերը,խոստացված սերը -Ես կարոտում եմ «իմ»-ի ու «քո»-ի միասնությունը`«ՄԵՐ»-ը: -Իսկ սերը?Սերը?Չես կարոտում սերը? -Միայն եթե եղել է,,,Իսկ եղել է սեր? Առանց խոսքերի,անբացատրագիր,առանց տողերի ու անվերնագիր Ասացիր .«Պետք է բաժանվել իմ սեր» Չնայած չէ,«իմ սեր» չես ասել Պետք է բաժանվել?Ու սեր չի եղել,,,??? Եղել է իմ սեր,այդ ես եմ սիրել, -Բայց արդեն չկա? -Սիրտս է վկա,որ սերը դեռ կա, -Բայց էլ չի լինի? -Նայիր աչքերիս,վառվում են ճիշտ է? Ուստի իմացիր,որ սերը միշտ էլ Խառնված է աչքիս կրակին,սրտիս պնակին,օրերիս քանակին Աչքերս վառվում են,ուրեմն սեր կա Սիրտս նկարում է,ուրեմն դեռ կա Օրերս անցնում են,իմ սերն է ներկա Անցյալն է վկա,ներկան է վկա,որ ապագայում ու հավերժության մեջ Իմ սերն արդեն կա,իմ սերը դեռ կա,իմ սերը միշտ կա~~~ |
|
|
| Մեկնաբանություններն ընդամենը՝: 0 | |
